İLK SEVGİLİLER GÜNÜMÜZ

     Bir doğum günü ya da yıl dönümü kutlamasının verdiği hazzı malesef vermiyor bana 14 Şubat.. Çünkü dayattırılmış bir gün, zoraki sevgilerden oluşuyormuş gibi geliyor bana. Ama bu günün anlam ve önemine de saygım sonsuz tabi o yüzden bugünün gerekliliklerini de yapma taraftarıyımdır. En azından her zaman alışılagelmiş şeyleri  yapmanın dışına çıkmak için bir fırsat olarak görüyorum bugünü; hiç gitmediğin biryerde başbaşa kahvaltı yapmak, başbaşa romatik bir  akşam yemeği yemek ya da sevdiğine ufak sürprizler yapmak ve küçük hediyeler almak gibi..

    14 Şubat 2013, bizim ilk SEVGİLİLER GÜNÜMÜZ olması nedeniyle çok daha özel ve anlamlıydı tabiki bizim için. Oyüzden farklı bir kutlama olsun istedim. Seçenekler arasında en iyisi de izmirdeki SILA konseriydi benim için..Çünkü ikimizinde şarkılarını dinlemekten mutluluk duyduğumuz bir sanatçıydı. İlk konserimiz olacaktı.. Bu özel günde sevdiklerimizin de yanımızda olmasını istedim açıkcası kardeşlerimizi ve yakın arkadaşlarımızı da düşünerek 10 bilet aldım bu gece için.. Böylelikle kardeşlerimizde kaynaşmış olabilecekti..

     Sevgililer günü sürprizim açıkcası buydu ama konser 15 Şubat Cuma günüydü. Bir gün gecikmeli bir kutlama olacaktı ve amaç aslında eğlenmekti.. O yüzden 14 Şubat günü içinde bir şeyler planlamak lazımidi. Sabah erken kalkıp ellerimde çiçeklerle seni kahvaltıya götürürüm daha sonrada dershaneye geçerim diye düşünmüştüm. Bence yeterliydi çünkü önemli olan az da olsa o güne uygun farklı ve özel bir şeyler yapmaktı...

    Veee.. 14 Şubat geldi çattı.. Sbah erken uyandım ve hemen bir çiçek siparişi verdim. Çünkü Aşkım severdi gülleri..Çiçekleri kaptığım gibi evlerinin önüne geldim ve ilk hediyem olan çiçekleri kötü bir sunuşla kendisine takdim ettim :) Ama tüm bu olumsuzluklara rağmen aşkımın gözlerindeki mutluluk, bana sarılışı ve dudaklarından dökülen "iyi ki hayatımdasın" sözleri beni rahatlattı ve çok mutlu etti..

    Kahvaltıyı kır kahvesi denilen yol kenarında, küçük, salaş ama nezih bir yerde yapmaya karar vermiştim. Mekanın otantik oluşunun aşkımın hoşuna gidişi beni sevindirdi. Kahvaltımızı yaparken aşkım bana bir kutu uzattı ve o an ilk hediyemi almanın mutluluğunu yaşadım. Hemen açıp baktım. Zevkli bir sevgilim vardı. Güzel bir gömlek ve kazak almıştı. Ama esas özel hediye küçük bir kutudan çıktı.. 1 hafta öncesinde ailesiyle gittiği İzmir takı fuarından; kaçla göz arasında, üzerinde baş harflerimizin bulunduğu özel bir kol düğmeleri yaptırmıştı. Gerçekten çok şık ve güzel bir hediyeydi benim için. Düşünmesi yeterliydi ama itiraf etmeliyim biraz eksiklendim bu hediyelerin altında çünkü ben bugünün böyle hediye yağmuruyla geçeceğini çok düşünmemiştim...
 
    Kahvaltıdan sonra hemen hediyelerimi alıp dershaneye geçtim. Heyecanlı ve mutluydum..Önder hoca her zaman ki gibi odama geldi ve sevgililer günümüzün nasıl geçtiğini sordu. Anlattım ve hediyelerimi gösterdim. Vee Diyolog şöyle gerçekleşti:
ÖNDER ÇATAL: " Aferim(!) Odunum benim.. İlk sevgililer gününüz ve kız sana bunları aldı ve sen elinde sadece çiçekle mi gittin.. Ben bile Öznur ablana deri mont aldım. .Yürü gidiyoruz!" dedi ve ceketimizi kaptığımız gibi mont almaya gittik :) Ne de olsa çok geç sayılmazdı.. Hala 14 Şubatı gösteriyordu tarih.. Ve güzel bir deri mont beğendik.. Umarım üstüne çok yaşır sevgilim...

     Önder hocadan sonra mahalle basksının sevgililer günü üzerindeki etkisini bir kez daha anlatan bir olay daha yaşadım bunu da anlatmak istiyorum :)

     3 yıldır öğrencim olan Nihan'da rehberlik servisinde otururken sevgililer gününde sevgilime ne aldımı merak etmiş ve sormuştu. Bende çok detaya inmeden " Sıla konserine götüreceğim daha ne yapayım " dedim. Nihancığım (pis bir gülümsemeyle beni bozmak isteyecek olsa gerek) "AAAA.. Hocam millet sevgilisini Rihanna konserine götürüyor siz Sevgililre gününde Sılaya mı götürüceksiniz peeeeh " dedi alaycı bir tavırla.. Emine hoca durumdan haberdar tabi hafif bir gülümsemeyle naptın sen Nihan der gibiydi.. Çünkü Nihanın atladığı bir şey vardı. Hemen yerimden kalktım ve çekmeceye yöneldim. 10 gün önce almış olduğum Rihanna konseri biletlerini masaya bırakıverdim.. Ve Nihan bunu görünce yüzünde unutulmaz bir ifade belirdi. Hemen benden özür diledi.. Hoş bir anı oldu bizim için.. Paylaşmak istedim :)

     Böylelikle ilk sevgililer günümüzü geride bıraktık.. Umarım ölene dek tüm 14 Şubatlarda da anlatacak bir anımız olur sevgilim.. SENİ ÇOOK SEVİYORUM!